Git, rozproszony system kontroli wersji, który jest open source, pozwala zespołom programistów współpracować nad projektami, niezależnie od ich wielkości, z wielką łatwością, szybkością i asynchronicznością.

Git ułatwia odwrócenie wszelkich modyfikacji, które zostały wprowadzone podczas przechodzenia przez trzy podstawowe etapy, ponieważ większość jego działań dodaje tylko dane do repozytorium.

Podczas korzystania z Gita, istnieją trzy różne statusy, które może mieć plik: modified, staged i committed.

Spis treści

Plik, który został zmieniony, może być określany jako modified, ale nie został jeszcze commitowany do bazy danych.
Plik, który jest gotowy do dodania do następnego commitu nazywany jest staged.
Kiedy plik jest committed, dane są bezpiecznie przechowywane w bazie danych.

Git umożliwia zespołom programistów wypróbowywanie nowych pomysłów bez obaw o wprowadzanie długotrwałych zmian w kodzie źródłowym, ponieważ mogą oni wrócić do wcześniejszej wersji, jeśli coś pójdzie nie tak.

Jaki jest cel kontroli wersji i jak można przechowywać zapis modyfikacji?

Oprogramowanie do śledzenia zmian, rozwiązywania konfliktów w kodowaniu i zarządzania elementami projektu, takimi jak projekt, dane i obrazy, jest określane jako kontrola wersji, kontrola źródła lub kontrola rewizji. Ten rodzaj technologii umożliwia płynną komunikację, wprowadzanie zmian i śledzenie zmian między programistami i innymi współpracownikami.

Kontrola wersji jest niezbędna dla sukcesu DevOps, architektury oprogramowania i wzorców wydań. Umożliwia ona śledzenie i zarządzanie gałęziami, audyt zmian oraz pracę współbieżną w celu przyspieszenia dostarczania oprogramowania. System ten pomaga zwiększyć produktywność zespołu i jakość oprogramowania.

Jakie są zalety wykorzystania Gita?

Git jest najbardziej preferowanym systemem kontroli wersji przez zespoły programistów w porównaniu do CVS, Mercurial i Perforce, ze względu na jego elastyczność, szybkość i niezawodność na szybkich rynkach. Odzwierciedla to fakt, że 87,2% programistów używa Git do celów kontroli wersji. Aby szybko spełnić specyfikacje klientów i cele biznesowe, organizacje powinny rozważyć skorzystanie z kontroli wersji Git jako najprostszego sposobu na zapewnienie programistom potrzebnych im uprawnień.

Git ma tę zaletę, że zachowuje pełny zapis projektu w systemie lokalnym, ponieważ jego gałęzie są lekkie, a protokół jest szybki. Dzięki temu współpracownicy mogą pozostać w kontakcie z zespołem nawet przy wolnym połączeniu internetowym, ponieważ mogą zsynchronizować swoją lokalną kopię z każdym innym członkiem.

asynchroniczne przepływy pracy są możliwe dzięki Gitowi

Git umożliwia zespołom współpracę z wykorzystaniem wielu metod rozgałęziania, które nie są możliwe do wykonania w innych systemach kontroli wersji. Daje to użytkownikom możliwość wyboru przepływu pracy, który jest zależny od wielkości projektu, zespołu lub unikalnych procesów. Kilka z najbardziej popularnych przepływów pracy Git to scentralizowane, rozgałęzienie funkcji, rozwój oparty na pniu oraz GitFlow.

Praca z Gitem jest szybka

Mając lokalne repozytorium na swoim komputerze, użytkownicy mają pełną historię swojej pracy, unikając opóźnień, których doświadczają osoby korzystające z systemów scentralizowanych, takich jak CVS, Subversion czy Perforce.

Git nie musi korzystać ze zdalnego serwera, aby określić różnice między wersjami projektu, ponieważ ma zdolność do natychmiastowego obliczania tych różnic poprzez lokalną kontrolę wersji.

Git można zaufać, że jest niezawodny

Git oferuje wiele kopii zapasowych, zapewniając każdemu użytkownikowi lokalne repozytorium. W przypadku awarii, może ono zastąpić główny serwer. Dodatkowo, lokalne repozytoria umożliwiają użytkownikom kontynuowanie commitów aktualizacji, nawet gdy są z dala od swojej sieci lub mają problemy z połączeniem.

Praca z Gitem to wysiłek grupowy

Model rozgałęzień w Git upraszcza współpracę w zespole. Członkowie mogą tworzyć gałąź, testować ją, a jeśli się powiedzie, kod może zostać połączony z główną gałęzią. Git śledzi zmiany podczas przeglądów kodu, a zespół może współpracować w ramach merge requests lub pull requests.

git init – Inicjalizacja nowego repozytorium Git w bieżącym katalogu. Utworzy on pusty katalog o nazwie .git, w którym zostaną przechowywane informacje o projekcie.
git add – Dodawanie plików do indeksu. Ta komenda umożliwia dodanie nowych plików do repozytorium Git.
git commit – Zapisanie zmian w repozytorium. Ta komenda umożliwia zapisanie wszystkich zmian w repozytorium.
git status – Sprawdzenie stanu repozytorium. Ta komenda umożliwia sprawdzenie, które pliki są aktualnie w repozytorium.
git log – Wyświetlenie historii zmian. Ta komenda umożliwia przeglądanie historii zmian w repozytorium.
git diff – Wyświetlenie różnic między wersjami. Ta komenda umożliwia wyświetlenie różnic między wersjami plików.
git checkout – Przełączenie na inny branch. Ta komenda umożliwia przełączenie na inny branch.
git merge – Scalenie dwóch branchy. Ta komenda umożliwia scalenie dwóch branchy.
git pull – Pobranie zmian zdalnego repozytorium. Ta komenda umożliwia pobranie zmian zdalnego repozytorium, aby móc je wykorzystać w lokalnym repozytorium.
git push – Wysłanie zmian do zdalnego repozytorium. Ta komenda umożliwia wysłanie zmian z lokalnego repozytorium do zdalnego repozytorium.
git clone – klonowanie istniejącego repozytorium zdalnego do lokalnego komputera.
git branch – tworzenie, wyświetlanie i usuwanie gałęzi.