Java Enterprise Edition (w skrócie Java EE) to wersja języka programowania Java przeznaczona do projektowania internetowych aplikacji biznesowych. Stworzona została przez firmę Oracle na podstawie standardowej edycji programu (Java Standard Edition) i tak jak ona jest pewnym zbiorem specyfikacji, opisujących zasady działania poszczególnych elementów systemu.
Java Enterprise Edition , a Java Standard Edition
Często początkujący programiści mają problem ze zrozumieniem różnicy pomiędzy JEE, a JSE. Java Standard Edition to podstawowa biblioteka Javy, natomiast Java Enterprise Edition to rozszerzanie JSE, zawierające wiele programistycznych rozwiązań ułatwiających pisanie kodu w Javie i zawartych w setkach frameworków specjalnie do tego dedykowanych. Pisanie komercyjnych aplikacji odbywa się praktycznie zawsze z wykorzystaniem dodatkowych platform, które rozwijają podstawowe funkcje języka programowania.
Oprócz Java Enterprise Edition podobnym narzędziem programistycznym będzie Spring. Podejmując obecnie pracę programistyczną, standardem jest operowanie w jednym z narzędzi wykorzystujących dodatkowe platformy ułatwiające projektowanie aplikacji biznesowych.
JEE jak działa?
Java Enterprise Edition jest wykorzystywana przy tworzeniu aplikacji serwerowych , działających w chmurze i mogących komunikować się ze sobą, z którymi możemy się łączyć zdalnie. Do komunikacji w przeglądarkach, wykorzystywane są tzw. Servlety, które używają zapytań znanych z protokołów HTTP.
Współpracę aplikacji z bazami danych opisuje specyfikacja JPA (Java Persistence API), której uproszczoną implementacją pozostaje znany framework Hibernate, służący do mapowania obiektowo-relacyjnego w Javie (ORM / Object Relational Mapping). Ostatnim elementem spinającym w całość aplikację przygotowywaną w JEE będzie serwer aplikacyjny, czyli kontener aplikacji webowych.
Służy on do rozruchu programu, pozwala na komunikację aplikacji z Servletami oraz odpowiada za współpracę z bazami danych za pomocą JPA. W JEE jednymi z popularniejszy serwerów aplikacyjnych są Jetty, Tomcat, WildFly oraz JBoss.
Spring Framework
Java Enterprise Edition to zbiór specyfikacji, który posiada własne reguły pisania kodu, przypisywania roli adnotacjom czy też własne zasady korzystania z zależności. Jeżeli kiedykolwiek korzystałeś z Frameworka Spring, na pewno zauważysz podobieństwa. To właśnie Spring, który jest nieco młodszy od Javy EE, powstał również jako platforma do tworzenia aplikacji w Javie, poprzez wykorzystanie wielu różnych projektów mających na celu ułatwienie codziennej pracy programistycznej.
Kluczowym jego elementem jest kontener wstrzykiwania zależności, dzięki któremu przekazujemy kontrolę nad cyklem życia obiektów konkretnemu kontenerowi. W przypadku JEE za wstrzykiwanie zależności odpowiada Context and Dependency Injection (CDI), który wykorzystuje przy tym adnotację @Inject. Zarówno Spring jak i JEE były tworzone z myślą o ułatwieniu pracy programistom, gdyż w założeniu miały one odciążać ich od zarządzania powtarzającymi się oraz podatnymi na błędy, elementami kodu.
W praktyce JEE, która była promowana przez Oracle stała się bardzo popularna w korporacjach u zarania swych dziejów. Była tak na prawdę pierwszym rozwiązaniem tego typu, które miało ułatwiać pracę programisty. Z czasem jednak siermiężność tego rozwiązania, bardzo słaba dokumentacja do specyfikacji, brak odpowiednich tutoriali oraz inne problemy techniczne, spowodowały że to, wytworzony w głowie Roda Johnsona, Spring stał się wiodącym produktem na rynku.
